Het Seb

De geschiedenis van het SEB gaat terug naar 1919. Toen bestond er al een buurtvereniging Elinkwijk. Zij vond haar leden in de omgeving van de Bessemerlaan. De wijk Elinkwijk is een schepping van de heer Elink Schuurman en de wijk was oorspronkelijk vrijwel uitsluitend bewoond door Amsterdammers, werknemers van N.V. Werkspoor.

Toen in 1945 het bevrijdingsfeest gevierd kon worden, was de hele wijk één. Het hoogtepunt was een grote optocht in Utrecht. Zuilen mocht ook meedoen. Alle straten van de wijk kwamen met een aparte voorstelling. Feitelijk was dit gebeuren de eerste steenlegging voor de vereniging van nu.

De buurtvereniging werd weer opgericht. In de eerste plaats voor de kinderen. De speeltuin moest terugkomen die in de oorlog een groentetuin was geweest.
De bestuursvergaderingen werden bij iemand thuis gehouden en de ledenvergaderingen bij Werkspoor.

In 1950 werden er plannen gemaakt voor een eigen gebouw. Helaas waren de prijzen van de aannemers te hoog. Toen werd besloten om alles zelf te doen. Avond aan avond hoorde men aan de Wattlaan de regelmatige tik van hamers, het sissende geluid van lasapparaten of men zag de stukadoor, schilder, elektricien, loodgieter of andere vakman daar druk bezig.

Op 8 november 1952 was het zover. Onder grote belangstelling van de pers en publiek onthulde ir. Moes de eerste steen en burgemeester Norbruis opende de deur. Wij waren de eerste vereniging die dit alles zelfstandig en zonder subsidie gepresteerd hadden!

Om organisatorische redenen werd de stichtingsvorm aangenomen en was het voortaan Stichting Elinkwijk's Belang oftewel het SEB en het gebouw werd bekend als het SEB-gebouw.

Eén nadeel was dat het gebouw op grond van Werkspoor stond en het werd al gauw door de gemeente Utrecht benut voor het "Fröbel-onderwijs". In eerste instantie zou dit tijdelijk zijn, maar het is meer dan 20 jaar geworden.

Met de vereniging ging het ondertussen goed. Er werden verschillende onderafdelingen opgericht, zoals de operette- en toneelclub, de reisclub en de kaartclub.

Later werden in Holten 2 zomerhuisjes gekocht en de leden konden hier in voor weinig geld vakantie houden. Dit ging enige jaren goed, maar vanwege het onderhoud, de afstand enz. werd besloten om in 1974 de huisjes te verkopen. Van de opbrengst kon de grond, waarop het gebouw staat, gekocht worden. Nu was het echt eigen bezit.

Toen de school eruit ging kon de zaal van het gebouw voor bepaalde doeleinden verhuurd worden. Met de opbrengsten hiervan kan het gebouw onderhouden worden en activiteiten voor de wijk georganiseerd worden.

Na al die jaren bestaat het SEB nog steeds.